به تو اعتماد دارم---!!

به تو اعتماد دارم آن هم در زمانه ای  که حتی از تصویرم در آینه می ترسم

به تو اعتماد دارم  چرا که هیچ گاه  تنهایم نگذاشتی


حتی در روز هایی که با دلم لج کردم و صدایت نمی زدم

به من اعتماد کن  من که خودم را به تو سپرده ام  و می دانم که آن قدر واقعیت داری که کابوس هایم را

 نیزعاقبت به خیر می کنی

به من اعتماد کن قول می دهم که امروز از دیروز عاشق تر باشم  و فردا ......فردایم را تو بساز.

محبوب من از تو سپاسگذارم از نشانه هایی که برایم می فرستی از اینکه به یاد من هستی

 (به راستی که تو بهترین رفیقی)

یا رفیق من لا رفیق له 

دوست دارم خودم باشم!!

این روزها

بیشتر از هر زمانی

دوست دارم خودم باشم !!

دیگر نه حرص بدست آوردن را دارم

و نه هراس از دست دادن را .....

هرکس مرا میخواهد بخاطر خودم بخواهد

دلم هوای خودم را کرده است ...

همین...







آهسته بیا

چیزی هم ننویس

نظر هم نگذار

همان که بخوانی بس است

من به بی محلی آدمها عادت دارم




خدایا

ماهت رو به اتمام است و گناهانم رو به ازدیاد!!

در این ساعات پایان میهمانی

میهمان جامانده‌ات را با غفران و بخششت بنواز ....

چشمهایت را ببند ،

چشمهایت را ببند ،

در دلت با خدا سخن بگو ،

به همان زبان ساده ی خودت سخن بگو ؛

هرچه میخواهی بگو ، او میشنود ...

شاید بخواهی تورا ببخشد ،
یا آرزویی داری ،

شاید دعایی برای یک عزیز و یا شکرش ،

بگو میشنود . . .

این لحظه ی زیبا را برای خودت تکرار کن ؛

پرواز دلت را حس خواهی کرد ...


ناشنوا باش وقتی همه

از محال بـودن آرزوهایت سخن می گویند...

به همه چیز عادت می کنیم

به همه چیز عادت می کنیم

به داشته ها و نداشته هایمان

خیلی طول نمی کشد که

جلوی آینه زل بزنی به خودت

موهایت را کنار بزنی

و با خودت بگویی

اصلا مگر داشتی اش

مگر از اول بود ؟!

که بودن و نبودنش مهم باشد …

مرا که می شناسی!!!

من…!

مرا که میشنـاسی؟! خودمم

کسی شبیه هیچکس!

کمی که لابه لای نوشته هایم بگردی پیدایم میکنی

مهربان، صبور، کمی هم بهانه گیر

اگر نوشته هایم را بیابی ، منم همان حوالی ام!!






دری هستم

که می‌توانست به آسمان باز شود

اگر لولایش به زمین

چفت نبود...